by Margarita Rosario
Start po muna tayo sa konting brief introduction about yourself.
Ah, sige. Ako si Caroline, galing ako sa Ateneo de Manila University, course ko was Life Sciences. Siguro if may magdedescribe naman sa akin, sobrang patient ko na tao sa lahat ng aspects, kunyari sa studies, sa personal life, sa stuff. Sa studies, hindi ko kayang mag-give up sa sarili ko unless na tipong na-gets ko na. Sa personal life, hindi ko kayang mag-give up kahit alam kong wala na. Laughs. ‘Pag kinomit ko ang sarili ko, feeling ko ‘pag ginusto mo, kelangan mo laging tandaan na ‘pag nahihirapan ka na, ginusto mo ito, so panindigan mo. May ganun akong ideya lagi.
May nag-suggest po ba sa inyo na tumakbo kayo? Or kusang loob? Ano pa po yung nag-compel sa inyo para tumakbo?
Actually may nag-suggest. Dapat din last year pa, last year pa ako pinapatakbo as Treasurer naman, pero nung time na iyon, may mga bagay-bagay pa akong kelangang asikasuhin. Nag-aral ako. Tapos, personal life… eh ngayon wala na akong personal life. Personal love. Wala na akong relationship! Laughs. So yeah, for me ayoko yung half-hearted ka lang. Talagang na-consider ko before na mag-join kaya lang, baka mawalan ako ng oras. Baka may ma-sacrifice na iba. Eh ngayon, wala na.
So anyway, siguro kaya ako nagjoin kasi parang marami nang nabigay yung school sa akin, I mean scholar ako. Kung ano kaya kong ibigay. Yun din masaya na nakuha ko sa Ateneo, kelangan nag-gigive back ka, hindi yung kumukuha ka lang.
So wala naman pong fear?
Actually may fear rin ako. Nag-dawn sa akin na parang hindi pa ako ready. Nag-submit ako kasi nga, gusto kong ma-try na sumali. Nakakatakot din kasi yung academic load namin nung second year, sobrang nakakagulat kasi. Tapos sinasabi pa nila sa third year mas malala raw. Gusto mo imaintain yung standing, pero kasi may nabasa ako na parang, kung saan ka natatakot, mas gawin mo. Kasi nga minsan parang kapag nilundag mo, baka worth it. Marami pa akong hugot, sorry. Laughs.
So if ever po kunyari nanalo na, may plans po ba kayo paano ibababalance ang everything?
For me, kelangan ko ng outlet. So the fact na manalo ako or maging part ako ng S.C., ibig sabihin parang it’s my way na rin of balancing my studies. Ngayon nagme-med ako, sa pag-uwi ko nag-nenet lang ako. Parang yun na yung pagpapahinga ko. Na-realize ko na walang pinapatunguhan. Parang nasasayang lang yung energy ko. Or nasasayang yung potential. Lahat naman tayo may potential, I think dapat as a student, hindi mo lang sinasayang sa mga ganoong bagay, kung meron ka naman pwedeng salihan, or meron ka naman pwedeng gawin. At least makakatulong ako.
Di ba ang treasurer and auditor, partnership sila. Right now may dalawang tumatakbo for treasurer. May iniisip po ba kayog strategy na tipong, what if si ganito ang manalo, versus what if si ganito ang manalo?
Actually, masaya kung sino man manalo either kay DJ or kay Michi. Since, finance committee sila, alam na [nila] kung ano nangyayari sa Finance. Yung sa projects, kelangan naaayos talaga. Kelangan nafofollow up. Pakiramdam ko naman na kahit natalo yung isa, sasali at sasali lang din siya. Kasi laging mayroon yung sasali kahit hindi sila nanalo, kasi gusto parin talaga nila mag-serve. Feeling ko baka nga pwedeng maging committee head yung hindi mananalo, feeling ko magwowork lang din kami.
Start po muna tayo sa konting brief introduction about yourself.
Ah, sige. Ako si Caroline, galing ako sa Ateneo de Manila University, course ko was Life Sciences. Siguro if may magdedescribe naman sa akin, sobrang patient ko na tao sa lahat ng aspects, kunyari sa studies, sa personal life, sa stuff. Sa studies, hindi ko kayang mag-give up sa sarili ko unless na tipong na-gets ko na. Sa personal life, hindi ko kayang mag-give up kahit alam kong wala na. Laughs. ‘Pag kinomit ko ang sarili ko, feeling ko ‘pag ginusto mo, kelangan mo laging tandaan na ‘pag nahihirapan ka na, ginusto mo ito, so panindigan mo. May ganun akong ideya lagi.
May nag-suggest po ba sa inyo na tumakbo kayo? Or kusang loob? Ano pa po yung nag-compel sa inyo para tumakbo?
Actually may nag-suggest. Dapat din last year pa, last year pa ako pinapatakbo as Treasurer naman, pero nung time na iyon, may mga bagay-bagay pa akong kelangang asikasuhin. Nag-aral ako. Tapos, personal life… eh ngayon wala na akong personal life. Personal love. Wala na akong relationship! Laughs. So yeah, for me ayoko yung half-hearted ka lang. Talagang na-consider ko before na mag-join kaya lang, baka mawalan ako ng oras. Baka may ma-sacrifice na iba. Eh ngayon, wala na.
So anyway, siguro kaya ako nagjoin kasi parang marami nang nabigay yung school sa akin, I mean scholar ako. Kung ano kaya kong ibigay. Yun din masaya na nakuha ko sa Ateneo, kelangan nag-gigive back ka, hindi yung kumukuha ka lang.
So wala naman pong fear?
Actually may fear rin ako. Nag-dawn sa akin na parang hindi pa ako ready. Nag-submit ako kasi nga, gusto kong ma-try na sumali. Nakakatakot din kasi yung academic load namin nung second year, sobrang nakakagulat kasi. Tapos sinasabi pa nila sa third year mas malala raw. Gusto mo imaintain yung standing, pero kasi may nabasa ako na parang, kung saan ka natatakot, mas gawin mo. Kasi nga minsan parang kapag nilundag mo, baka worth it. Marami pa akong hugot, sorry. Laughs.
So if ever po kunyari nanalo na, may plans po ba kayo paano ibababalance ang everything?
For me, kelangan ko ng outlet. So the fact na manalo ako or maging part ako ng S.C., ibig sabihin parang it’s my way na rin of balancing my studies. Ngayon nagme-med ako, sa pag-uwi ko nag-nenet lang ako. Parang yun na yung pagpapahinga ko. Na-realize ko na walang pinapatunguhan. Parang nasasayang lang yung energy ko. Or nasasayang yung potential. Lahat naman tayo may potential, I think dapat as a student, hindi mo lang sinasayang sa mga ganoong bagay, kung meron ka naman pwedeng salihan, or meron ka naman pwedeng gawin. At least makakatulong ako.
Di ba ang treasurer and auditor, partnership sila. Right now may dalawang tumatakbo for treasurer. May iniisip po ba kayog strategy na tipong, what if si ganito ang manalo, versus what if si ganito ang manalo?
Actually, masaya kung sino man manalo either kay DJ or kay Michi. Since, finance committee sila, alam na [nila] kung ano nangyayari sa Finance. Yung sa projects, kelangan naaayos talaga. Kelangan nafofollow up. Pakiramdam ko naman na kahit natalo yung isa, sasali at sasali lang din siya. Kasi laging mayroon yung sasali kahit hindi sila nanalo, kasi gusto parin talaga nila mag-serve. Feeling ko baka nga pwedeng maging committee head yung hindi mananalo, feeling ko magwowork lang din kami.
Ano yung mga naiisip niyong problems this year sa student council or sa school that needs addressing? What are the things we need to improve on from last year?
Feeling ko hindi recognized [ang student council]. Parang hindi feel ng tao ang presence nila. Sa candidates palang, parang walang naglalaban laban, walang gustong maging student council. Kasi for them parang ‘pag student council ka, andaming nasasacrifice. Yun yung problema ng student council, na hindi mapakita na ang pagiging S.C. ay hindi mahirap, pero isa siyang avenue for you to become someone, for you to become more holistic.
Sinasabi nila maganda naman ang dynamics ng council, pero ‘pag isasama mo ang student body, hindi masyadong nagkakadynamics. Parang sa events ng student council, yung mga students hindi ganoon ka-aliw about it, lalo na sa Palarong Med. Syempre maliit lang ang population natin, pero nako-compare talaga yung support sa school natin or ng student body natin sa ibang schools.
Siguro sa finance, parang ang problema ay sa transparency. Tinatry naman ni Kuya Nico kasi matagal na sinasabi na gusto maging transparent about it, pero parang mahirap din talaga siguro ang pagiging transparent. And, isa pa siguro yung accessibility dun sa funds. Kasi parang sinasabi na meron naman talagang funds para sa atin, pero parang hindi naman nararamdaman ng mga tao. So feeling ko aside from transparency dapat may accessibility rin tayo dun sa funds na iyon.
What do you mean when you say you want more transparency?
Parang kasi yung students, wala naman silang nakikita. Parang nakaka-walang gana. I doubt na may nawawala, pero hindi mo alam kung saan napupunta. Tingin ko kulang sa info desimination, hindi na nafofollow up. Yung transparency talaga, feeling ko kelangan talaga i-push iyon. Kasi ang tagal nang pinaplano; feeling ko naman lahat ng auditors or treasurers gusto mangyari yun.
Na-mention na po natin yung mga problems and things to improve on, punta naman po tayo sa inyong proposed projects. Since tatakbo po kayo, may naiisip po ba kayong possible ways or solutions sa problems?
Yung sa student interactions, di ba may mga houses ngayon. Tingin ko dapat hindi lang ganon. Dapat talaga dagdagan siguro yung orgs? Sorry parang pang-internals pero kasi ang limited. Tingin ko kaya hindi rin nagkakaruon ng interactions kasi konti lang ang nabubuo na orgs of same interest. Feeling ko mas magiging interactive kasi mas maraming groups, mas marami pwedeng magjoin. Dapat mas involved ang mga tao. Seryoso na ito, hindi na ito college. “Pag nagloosen up ako, mababa grades ko”. Feeling ko may ganun na nangyayari. Dapat ma-establish na kaya naman talaga ma-balance.
Tapos transparency. Ang gusto kasi dati ni Kuya Nico, every year maglalabas. Ang iniisip ko what if every sem nalang.
Regarding sa accessibility, yung project na naisip namin is parang microfinancing. Marami namang nagbebentang students. Feeling ko marami naman ring gustong kumita kasi ang gastos ng med. So may mga gustong may extra income, maraming nakaka-isip ng small business. Naisip ko pwede silang bigyan ng capital. Syempre contest kung sino may pinakamagandang proposal. Tapos pwede rin silang maging sponsors sa mga events, libre narin ang pag-advertise sa kanila. Para mas maging involved sila.
Tapos yung isa, parang online trading. Yung mga students, pwede sila magbenta at bumili through sa isang F.B. group. Parang mas safe siya. Example minsan hindi namin alam may nagbebenta pala samin ng magic cards. Pwede sana iyon ibenta sa first year or sa third year, hindi naman nila alam.
So sa isang facebook page pwede kang magpost ng ads, or tipong “I’m looking for” ganire? Para siyang OLX?
Pero safe kasi alam mo na dito rin, pag niloko ka puntahan mo nalang sa classroom. Laughs.
Ito, something juicy. How can you address the recent concern of the administration about the alleged “lack of professionalism” and “rudeness” of some students in the academic feedback? What concrete actions are you going to take?
For me kasi, personally, dapat hindi na nila ginawa yun. Freedom narin sa people. Hiningi mo from us, tapos kokontrolin mo kung ano pwede sabihin? Sabagay, sabi nila we should know how to be professional. Pero for me kasi hindi mo pwede hingin sa tao yun eh, na i-restrain, eh yun yung hinihingi mo. Gets ko rin naman yung professionalism. Nasa tao narin kasi yun. Although sige, tama naman din na dapat maging professional, pero sana imeet half way. Sana maparating rin sa faculty na ganoon ang feelings ng students. Huwag mong icensor na purke’t may sinabi kang masama, hindi na makakarating sa kabila. Hindi na nila malalaman kahit sabihin man natin na constructive yun.
Meron pa po ba kayong gustong ipahiwatig na message?
I think as a med student, kelangan lang natin maging patient, at saka mag-commit tayo sa mga gusto natin. Right now nagko-commit ako sa pagiging auditor; siguro hindi naman magiging perfect na forever bigay na bigay ako, pero I can promise na I won’t give up on this. Gaya ng sabi ko kanina, kapag ginusto ko, pinapanindigan ko. The fact na tumakbo ako, means something talaga for me. Hindi lang sa para may mapagyabang ako or para may ginagawa ako. For me pag nag-commit talaga ako, it’s a big thing.
Feeling ko hindi recognized [ang student council]. Parang hindi feel ng tao ang presence nila. Sa candidates palang, parang walang naglalaban laban, walang gustong maging student council. Kasi for them parang ‘pag student council ka, andaming nasasacrifice. Yun yung problema ng student council, na hindi mapakita na ang pagiging S.C. ay hindi mahirap, pero isa siyang avenue for you to become someone, for you to become more holistic.
Sinasabi nila maganda naman ang dynamics ng council, pero ‘pag isasama mo ang student body, hindi masyadong nagkakadynamics. Parang sa events ng student council, yung mga students hindi ganoon ka-aliw about it, lalo na sa Palarong Med. Syempre maliit lang ang population natin, pero nako-compare talaga yung support sa school natin or ng student body natin sa ibang schools.
Siguro sa finance, parang ang problema ay sa transparency. Tinatry naman ni Kuya Nico kasi matagal na sinasabi na gusto maging transparent about it, pero parang mahirap din talaga siguro ang pagiging transparent. And, isa pa siguro yung accessibility dun sa funds. Kasi parang sinasabi na meron naman talagang funds para sa atin, pero parang hindi naman nararamdaman ng mga tao. So feeling ko aside from transparency dapat may accessibility rin tayo dun sa funds na iyon.
What do you mean when you say you want more transparency?
Parang kasi yung students, wala naman silang nakikita. Parang nakaka-walang gana. I doubt na may nawawala, pero hindi mo alam kung saan napupunta. Tingin ko kulang sa info desimination, hindi na nafofollow up. Yung transparency talaga, feeling ko kelangan talaga i-push iyon. Kasi ang tagal nang pinaplano; feeling ko naman lahat ng auditors or treasurers gusto mangyari yun.
Na-mention na po natin yung mga problems and things to improve on, punta naman po tayo sa inyong proposed projects. Since tatakbo po kayo, may naiisip po ba kayong possible ways or solutions sa problems?
Yung sa student interactions, di ba may mga houses ngayon. Tingin ko dapat hindi lang ganon. Dapat talaga dagdagan siguro yung orgs? Sorry parang pang-internals pero kasi ang limited. Tingin ko kaya hindi rin nagkakaruon ng interactions kasi konti lang ang nabubuo na orgs of same interest. Feeling ko mas magiging interactive kasi mas maraming groups, mas marami pwedeng magjoin. Dapat mas involved ang mga tao. Seryoso na ito, hindi na ito college. “Pag nagloosen up ako, mababa grades ko”. Feeling ko may ganun na nangyayari. Dapat ma-establish na kaya naman talaga ma-balance.
Tapos transparency. Ang gusto kasi dati ni Kuya Nico, every year maglalabas. Ang iniisip ko what if every sem nalang.
Regarding sa accessibility, yung project na naisip namin is parang microfinancing. Marami namang nagbebentang students. Feeling ko marami naman ring gustong kumita kasi ang gastos ng med. So may mga gustong may extra income, maraming nakaka-isip ng small business. Naisip ko pwede silang bigyan ng capital. Syempre contest kung sino may pinakamagandang proposal. Tapos pwede rin silang maging sponsors sa mga events, libre narin ang pag-advertise sa kanila. Para mas maging involved sila.
Tapos yung isa, parang online trading. Yung mga students, pwede sila magbenta at bumili through sa isang F.B. group. Parang mas safe siya. Example minsan hindi namin alam may nagbebenta pala samin ng magic cards. Pwede sana iyon ibenta sa first year or sa third year, hindi naman nila alam.
So sa isang facebook page pwede kang magpost ng ads, or tipong “I’m looking for” ganire? Para siyang OLX?
Pero safe kasi alam mo na dito rin, pag niloko ka puntahan mo nalang sa classroom. Laughs.
Ito, something juicy. How can you address the recent concern of the administration about the alleged “lack of professionalism” and “rudeness” of some students in the academic feedback? What concrete actions are you going to take?
For me kasi, personally, dapat hindi na nila ginawa yun. Freedom narin sa people. Hiningi mo from us, tapos kokontrolin mo kung ano pwede sabihin? Sabagay, sabi nila we should know how to be professional. Pero for me kasi hindi mo pwede hingin sa tao yun eh, na i-restrain, eh yun yung hinihingi mo. Gets ko rin naman yung professionalism. Nasa tao narin kasi yun. Although sige, tama naman din na dapat maging professional, pero sana imeet half way. Sana maparating rin sa faculty na ganoon ang feelings ng students. Huwag mong icensor na purke’t may sinabi kang masama, hindi na makakarating sa kabila. Hindi na nila malalaman kahit sabihin man natin na constructive yun.
Meron pa po ba kayong gustong ipahiwatig na message?
I think as a med student, kelangan lang natin maging patient, at saka mag-commit tayo sa mga gusto natin. Right now nagko-commit ako sa pagiging auditor; siguro hindi naman magiging perfect na forever bigay na bigay ako, pero I can promise na I won’t give up on this. Gaya ng sabi ko kanina, kapag ginusto ko, pinapanindigan ko. The fact na tumakbo ako, means something talaga for me. Hindi lang sa para may mapagyabang ako or para may ginagawa ako. For me pag nag-commit talaga ako, it’s a big thing.